Bu zarif ve anlamlı mesajın altında yatan gerçek neydi acaba hiç düşündük mü? Biraz gerilere gidip, bazı ipuçlarına ne dersiniz? Bursa’daki Türkiye – Ermenistan milli maçında stadyuma Azerbaycan bayrağı sokulmasını yasakladığımız günlere dönersek, ne düşünürsünüz?

Yarışma sonunda sahneye ay yıldızlı bayrağımızı sallayarak çıkan genç Azeri sanatçılar bize vefa dolu bir selam yollamadılar mı? Ya da bu güzel davranışın altında inceden inceye de olsa bir sitem, bir serzeniş yok muydu? Bu jestle her fırsatta “Biz bir millet, iki devletiz” diyenlere bir sanatçı duyarlılığıyla esaslı bir ders verilmedi mi?

Mesaj alınmış, anlayan anlamıştır. Ve Azeri sanatçı Nigar, gazetecilerin “Neden sahneye Türk bayrağını da sallayarak çıktınız?” sorusunu şöyle yanıtlamıştır:

“Türkiye’nin elenmesine çok üzüldüm. O nedenle de sahneye içim buruk çıktım. O anda içimden geldiği için de Türk Bayrağını kendi bayrağımızla birlikte taşıdım”.

Gelelim Nigar ve Eldar için ürek sözlerime;

Sizler! Ata ve ana topraklarımın yüz akı sanatçılarısınız. Yürekli, vefalı, dost ve kardeş sıcaklığı taşıyansınız. Sizleri ayakta alkışlıyor, başarınızdan ötürü kutluyor ve bağrıma basıyorum.

Sanatın evrenselliğini, siyasetin önünde tuttuğunuz için sizleri yüreğimin tüm sıcaklığıyla selamlıyorum.

Yolunuz ve şansınız açık olsun.

Üzünüz her daim gülsün.

Özel Not: Size sizin demeyiniznen öz minnettarlığımı bildirirem.

Gelen görüşdere dek sağ galın, salamat galın.