Nə sən, nə vətən...

nə sən keçirsən ağlımdan
nə də vətən bu aralar...
qonşuda körpə ağlayır
nə dil qanır, nə də ağız-
allah bilir, nə dərdi var
iki dilənçi gördüm bayaq
biri susaraq dilənirdi
o biri yalvararaq
20 qəpiklə pozdum sükutu:
“allah səni xoşbəxt eləsin!”
bulvarda
bircə hava alanda
əlimin cibimə ehtiyacı olmur
dəniz dalğalanır
aylıq maaşımızı hesablayıram
kredit borclarımızı ödəyəndən sonra
bəs edəcəkmi bir ay dolanmağa
hava hikkəsindən qaralır...
yolpulu qalxır deyirlər
bir dilim çörək az yeyək
bir çimdik duz az işlədək
günümüz yollarda keçir
yamandıqca sırtılan yollar
yenə cibimizi sağır
yenə qanımızı içir
addımlarım
daş kimi düşür
asfaltın başına
evə dönürəm ağır-ağır
nə sən keçirsən ağlımdan
nə də vətən...

02.05.2013

Ehtiras


pəncərəm günah iş görür
külək gəlir otağıma
tumarlayır jalüzləri
heç belə görməmişdim mən
ehtiraslı gecələri
üzüyola gündüzləri
sevgi yatır dibçəklərdə-
gecə düşəndə yumulur
güllərin ləçək gözləri
açır günəş düyməsini-
göyün yaxasında qalır
buludların əl izləri...


Məni bağışla

bilirəm qorxursan
məni itirməkdən
əllərimi unutmaqdan
çörəyinə zəhər qatmaqdan
qorxursan
ayaq barmaqlarımın
ucunda
yerimişəm
qabarlı əllərinlə
ürəyinə doğru
əllərini incitdimsə
ağrıtdımsa
ürəyinə bağışla
günahlarımı
göz yaşınla yoğurduğun
çörəyinə bağışla...
indi qəzəbdən yumruğa dönən
əllərimin
bir zaman daraq olub
tellərini oxşamağı da vardı
unutma...

Nə vaxtsa qarşılaşsaq...

nə vaxtsa qarşılaşsaq
qarşılaşmamış olaq
elə o saf gözlərin
dibində unudulaq
üzünü tut göylərə
ya da ki adamlara
və yaxud ağaclara...
hara tutursansa tut
mən keçmişdə ölmüşəm
sən məni indi unut
burax baxışlarımı
gözünü çək gözümdən
görməsin qoy el-aləm
ürəyin mənim deyil
baxışını neynirəm
xoşbəxtsənmi bilmirəm
ya köz qalar, ya da kül
külək əssə ocaqda...
külək söndürür indi
səni başqa yataqda
məni başqa qucaqda
sən evli bir kişisən
mənsə ərli bir qadın
sakitcə öt yanımdan
nə mənim ərim bilsin
nə də sənin arvadın
nə vaxtsa qarşılaşsaq...

Mənsizliyin əl izi

Bircə kəlmə sözə bəndəm
De, imana, dinə gəlim.
Yenə özümdən çıxmışam,
İcazə ver, sənə gəlim.
Yuxu deyil, eyvana çıx,
Gör üzümü, duy səsimi.
Getmədən geri dönmüşəm,
İllərin yorğunu kimi.
Yetim qalıb mən gedəndən
Pəncərəndəki çiçəklər.
Mənsizliyin əl izinə
Sığal çəkir hörümçəklər.
Nə ayrılıq, nə qadınlar
Unutdurar sənə məni.
Qəlbindəki tənhalıqla
Qısqandırma yenə məni.
Bircə kəlmə sözə bəndəm
De, imana, dinə gəlim.
Yenə özümdən çıxmışam,
İcazə ver, sənə gəlim.