Bu gün Azərbaycanın tanınmış şairi, istedadlı qələm sahibi Əlisəmid Kür 70 illik yubileyini qeyd edir.

“Qafqazinfo” bu münasibətlə məşhur şairin bir neçə şeirini təqdim edir:

Dözümünə afərin, Xudafərin!

            Gün o gündü...

            Novruzqabağı

Xudafərin körpüsünün ətəyində

Araz Elsəs söz deyirdi,

            saz deyirdi

Bayatı qoşurdu,

            ağı deyirdi

Arazın sularına ağır-ağrı

            ağrı-ağrı

Araz axırdı ağır-ağır,

            ağrı-ağrı

            Gün o gündü...

O taylı, bu taylı

            bir millət baxır axı

(Körpü də yoldu axı...)

Bu taydan baxanda

            o tay da əl edir axı

            Gün o gündü

Bu tayın söz azadlığı

O tayın göz azadlığına

            qovuşub axırdı.

Ozan səsi

Azan səsinə qarışıb axırdı

            Arazın sularında

            ağır-ağır

            fağır-fağır...

Araz Araza qovuşub axı

Araz xına qoyub Arazın səsinə,

Xudafərin körpüsünün

            daşına, kərpicinə

            Gün o gündü...

Gözün aydın, Xudafərin!

Hər kərpic xınasına

Hər daşın naxışlı mamırına

            alqış düşür.

Göz yaşıyla yoğrulan

Təməlinin suvağına vurulan

Həsrətin yumurta sarısına

            alqış düşür.

Yaddaşın mamır sarğısına

            min şükür...

Dözümünə afərin, Xudafərin!

Biz üçrəngli bayrağı sancdıq.

            Sərdik sinənə.

O taylı, bu taylı

            gözaydınlığı.

            Gün o gündü...

Araz oxuyurdu, Arazbarı

Araz qırağı

Araz axırdı ağır-ağır,

Ağrı-ağrı...

Mart, 2023

***

Yuxarı mərtəbədən gələn mahnı

Ürəyimi göynədən vaxtda

əllərim qoynumda

uzanmışam çarpayıda.

Tavandan,divarlardan

Kədərli üzlər,

Dilxor maskalar asılır

Səni düşündükcə, qızım!

Hər oxunan nəğmə

Bir doğma anı yada salar,

Hər tanış səs bir doğma üzü

Canlandırar gözlərimizdə…

Telefon zəngi.

-Alo, Bakıyla danışın.

-Al-lo! Qızım, sənsənmi?!

-…

-Al-lo!

…2400 kilometrlik həsrətin içində

Qatar keçdi deyəsən.

Bir zahı bulud

Silkələdi telefon xətlərini.

Yüz saniyəlik sükutun arxasına

Sığdı bir insan ömrü.

-Alo! Alo!!

-A-ta! A-ta!

…Üzün yadımdan çıxır,

İlğım axır dalğa-dalğa

Yaddaşımın dörd olmuş gözündən.

Yuxu da yalanmış, fotoşəkil də yalan…

-Alo! Alo!

-Ata, məni eşidirsən?

-Al-lo, mən səni görürəm, qızım…

***

Əqrəbləri itmiş saat kimiyəm,
Vaxt ölür, çökür içimdə.
Cin çapmış at kimiyəm, -
Qan-tər içindəyəm, anam,
qan-tər içində.

Zaman dolaşıq nər qovğasında,

Şeytan-mələk davasında
Ürəyim əlimdən gedir,
Çırpınır qollarım qoynumda, -
Gecəm qan-tər içində, anam,
Günüm qan-tər içində.

Bu əlim, bu da lal dilim,
Sözü xəmir kimi yoğuran dilim,
Cadar-cadar, dilim-dilim
Söz əkib becərən dilim, -
Sözüm qan-tər içində, anam,
Dilim qan-tər içində.

Alnımın qırış yerindən
Taleyin çaparı keçir.
Bu yurdun süyər yerindən
Bir ölüm qatarı keçir, -
Elim qan-tər içində, anam,
Obam qan-tər içində.

Toxtayıb, səbrimdən asıldım,
Buğlanıb, ruhumdan asıldım,
Can hanı, qəbrimə qısıldım -
Söndüm qan-tər içində, anam,
Öldüm qan-tər içində.

***

Adam cibindən üşüyər

Nə baxırsan yoxsul bəyə,

Nə gülürsən bu kişiyə?!.

Ağac içindən oyular

Adam cibindən üşüyər.

Pul əl çirkidi... Yalandı.

Malın verən canın verər.

Ağac içindən sıyrılar

Adam canından çürüyər.

Kasıb qəribdi Vətəndə

Qalıb yollarda tövşüyər

Ağac içindən can verər

Adam cibindən üşüyər.

***

Mövlud ağacı - Yasəmən

Mövlud Mövludun intihar xəbərinə

min şeir yazıldı

min birincini yazmadım

"Min bir gecə" nağılı açmadım

adına bir ağac əkdim həyətimdə.

Onda gördük

gecələr

qanadını qanadına vurub

uçur, uçur Ucalığa

gündüzlər qonur yerə.

Onu da gördük

günlərin birində

            qanadları qırıldı

            yandı...

            qurudu...

intihar etdi Mövlud ağacı.

İllər yaman tez keçdi -

əksimiz şəhid gözlərində

            dünyadan köçdü...

...Bir mövlud gecəsində

köklü-köməcli Yasəmən ağacını

bağından çıxarıb

bağıma gətirdi Aydın Uluxanlı.

- Bu da Yasəmən ağacı -

                        Mövlud yaşında...

...Buraların havası yaman

soyuğu Sibir, istisi Yəmən

ya Sən, ya Mən - fərqi yox

Sən güllər Şahzadəsisən,

                        Yasəmən!

Ətrindən, hənirindən

bu ağac dirilər,

hökmündən bu ağac çiçəkləyər

bağımda, bağrımda

Mövlud ağacı - Yasəmən.

***

KENTAVR

Bir gecə vağzalın yanından keçəndə şəhərdə qəfildən işıqlar söndü.

Kürəyində yük daşıyan adamlar mənə KENTAVRLARI xatırlatdı…

Bir də qulaqlarıma at kişnərtisi gəldi…

Dərdin arxasınca dördnala çapan

Bədəni at, başı adam,

Bu yarıat, yarıadam

Qaçmağa hallı adam

hara gedir, Yaradan?!

Sözünün dalında dağ kimi durub,

Hər gün bir sevdayla döyüşə gedir.

Dalına atdığı şələyə baxmır.

Xəndəyə yıxılmır, tələyə baxmır,

Özüylə söyüşə-söyüşə gedir.

At kimi yeriyir qəmin üstünə

Çapır, dördnala çapır,

Hara gedir qəm gətirir

Bir gün çörək tapır,

bir gün də tapmır…

«Mersedes» gözəllər keçir yanından

Vaxtı yox onlara gözucu baxa.

Faytona qoşulmuş ata boylanır,

Bu yarıat, yarıadama

ana boylanır

ata boylanır.

Kentavr şəhərdən baş aça bilmir.

Dəyənək qorxusu çıxmır canından.

Bu köçkün kentavr,

qaçqın kentavr

Polisin əlindən qaça da bilmir.

Bu qovur, o qovur,

Göydə Allah qovur, yerdə bəndəsi

Kəpənək yuxusu qaçıb gözündən

Hələ kütə gedir onun kündəsi.

– Hara gedirsən, KENTAVR?

– Kimdən qaçrsan, KENTAVR?

Başın bədənindən ayrı,

Bədənin başından ayrı,

Özün-özündən qaçırsan,

Gedirsən qəmin üstünə

söyüşə-söyüşə,

Yaşamaqçün, ölməməkçün

Atlar örüşə gedir,

Kentavrlar – döyüşə!