Rabiyə

Sudanın əl içi boyda qəsəbəsində

doğulmusan Rabiyə

dərdin dünya boyda...

yaşın 14 olar bəlkə də

hər gecə yuxuna

 çörək, süd, yumurta girir

 bir də isti çörəyin qoxusu...

 hər gecə yatağa ac girən birisi

 başqa nə görə bilər yuxusunda

 qara gözlərindən süzülən yaşlarla

 üzünün kiri getmir

 min-min dərdin var Rabiyə

 qoşulub sel olan göz yaşlarına

 minindən biri getmir.

 atan acından öldü

 anan dərddən havalandı

 qardaşını iş istəyir deyə güllələdilər

 eviniz yandı

 sən sağ qaldın dünyanın üzünə tüpürməkçün...

 qonşumuz Xeyransadan

 soruşdum səni

 həmən qızı görsən tanıyarsanmı-dedim

 nişanələrini saydım

 əlləri, dizləri yaralı

 səsi qəhərə məğlub

 dodaqlarına gülüşü

 yasaqlamış dərd-qəm...

 Mən o şəhərə getmirəm-dedi-

 Dubaya gedirəm.

Oxşarlıq

Atamın əlində nəsə gətirib

anamı sevindirdiyini heç görmədim

bizim evdə

yada düşməyən bir

iki küçə aralıda yaşayan

dəli Bikə idi

bir də anamın doğum günü...

Evimizdə eyni xörəklər bişdi həmişə

atam eyni cür içdi

vərdiş etdiyi kimi döyüldü anam

canımdakı qorxunu əritdi

yana-yana ağladıqca...

ağrı dolu

əzab dolu baxışlarımla

o vaxt eynən

indi Suriyada

İraqda

Qəzzada

ata-anasını itirən uşaqlara bənzəyirdim 

atan qəlpələnirsə

yad qadınların qucağına

və boğulursa araq şüşəsində

sən qorxu ilə böyüyürsənsə

yetim uşaqdan

nə fərqin var ki?!

Depressiya

ağladım

çəkildi gözlərimin suyu

qışda axşam düşüncə

çöllərdən əl-ayaq çəkilən kimi...

yalquzaq yalqızlığı bürüdü içimi

kitab oxudum

və unutdum

yazıçının

üz qabığındakı şəkilinin üzünə

baxa bilmədim...

təzələdim üst-başımı

və həyata baxışımı...

hündürdaban ayaqqabılar aldım

boyum bir az da uzandı

həqiqətdən bir az da uzaqlaşdım...

gözlərimi geniş açdım

pislərin yaxşı əməllərini görmək üçün

yaxşıların pis əməlini gördüm amma-

pislərə yaxşılıq etmiş və

zəhmətlərini toz basmışdı-

unudulmuşdular...

bir salonda öldü zaman-

saçımı kəsdirdiyim an

bu məlun depressiyadan

çıxa bilmədim...

pəncərədən görünən

çılpaq ağacların rəsmini çəkdim

ağaclar üşüdü vərəqdə

zəng gəldi telefonuma...

sonra günəş doğdu ağ vərəqdə

qışın oğlan çağında

çılpaq ağacların başı üstündə

gülümsəyən günəşdən

qorxa bilmədim...