“Qafqazinfo” istedadlı şairin bir neçə şeirini oxuculara təqdim etməklə həm onu, həm də oxucularını təbrik edir:

Qadınlar haqqında mühazirə 

Əvvəlcə qanunlar qadınları pozur, sonra qadınlar qanunları 

qocaldıqca çox şeyləri öyrəndim, 

öyrəndim ki, dayanacaqda dayanmış qadının 

tez-tez saata və güzgüyə baxması xəyanətin ilk əlamətidir. 

Xəyanət ritm axtarışıdır qadının, eləcə də kişinin 

xəyanətlər hər kəsə öz ritmini bəxş edir. 

Ritmlərin ən gözəli qadınlara həsr olunub, 

şerlərə yox.

Zamana insanın bədəni lazımdır, 

məncə ömür qocalıqdan uşaqlığa doğru başlasaydı 

daha gözəl olardı 

onda bu qoca fahişə 

axırda məsum bir qız uşağına çevrilər və ölərdi.

Qocaldıqca çox şeyləri öyrəndim 

öyrəndim ki bir kişi susuzluğudur 

hər qadının sonrası 

ancaq su, yaxud göz yaşı ilə deyil 

uşaqla ölçülür kişi ilə qadının arası 

uşaqsız evində pişik saxlayardı əmimin sonsuz qarısı 

sən demə gecələr uşağa çevrilirmiş pişik.

Kişi sevgisi qadına uşaq doğurmaq üçün deyil 

ancaq doğurmamaq üçün də deyil 

kişi sevgisi qadınları qucaqlamaq, zorlamaq üçün deyil 

ancaq qucaqlamamaq, zorlamamaq üçün də deyil, 

kişi sevgisi xəyanət etmiş qadını qətlə yetirmək üçün deyil 

ancaq qətlə yetirməmək üçün də deyil 

bilmirəm nə üçündür kişi sevgisi 

bir onu bilirəm ki 

acığını sevdiyi qadından çıxan kişinin 

böyük oğlunun adı Ümiddir.

Kişilər yatağa canını qoyar qadınlar bədənini 

budur əsas məsələ 

sən qadınsan bilərsən bunları.

Qapqaraciyərin sevgisi 

Bədəninə toxunduqca kədərlənirəm, 

Kədərlənirəm ki, bu gözəllik bir gün həyatda olmayacaq. 

Öləcəyəmsə, bu gözəlliyin yerini Tanrıdan soruşmaq üçün öləcəyəm. 

Tanrıya – insanı palçıqdan, sevgini ayrılıqdan, 

Ayrılığı ölümdən yaratmış bu tanrısıza sübut etmək istəyirəm ki, 

Səni tapmaqdan ötrü, yoxa çıxmaqdan belə qorxmuram. 

Yaşayıb səni itirməkdənsə, 

Ölüb səni tapmaqdı sevgi - mənim üçün. 

Mən Tanrının yox, sənin yoxluğunun ateistiyəm. 

Gözlərin bütün qadınların gözlərinin müəlliməsi idi 

İnsana necə baxmağı öyrədirdi. 

Əllərin uzaqlaşmaq dərsi keçirdi. 

Çünki biz 

insanlardan uzaqlaşa-uzaqlaşa yaxınlaşmışdıq bir-birimizə. 

Səni hamını itirdiyim yerdə tapmışdım, doktor. 

Bundan sonra başqasını sevsən də sevinəcəyəm 

Biləcəyəm ki, o da mənəm. 

Amma sən 

bu boyda gözləri necə, kimin arxasında gizlədəcəksən, 

Hardan tapacaqsan o nəhəngi? 

Danışdıqca ağlamağım gəlir, 

Ağladıqca susmağım 

Susduqca yoxa çıxmağım gəlir, doktor. 

Bax, yenə də ağrıyıram 

Saatımın əqrəbi sol qolumu sancıb! 

Zamanın zəhərini qatıb qanıma. 

Bir insan ört üstümə, tənhalıqdan üşüyürəm 

Bax, əlçatmaz ağacların başında mürgüləyən külək əsməyə başladı yenə 

Gecənin qaranlığından ağappaq qar yağdı 

Üşüdük və göylər yenə sübut etdi ki, 

Sevəndə qaranlıq da ağappaqdı. 

Doktor, hər qadın Həvvanın uzaq qohumudu 

Hər kişi Adəmin yaxın dostudu. 

Alma ağacı görəndə iyrənirəm 

Çünki bu ağacın əcdadı 

Qadının cənnətdə yediyi 

Qadağan olunmuş meyvənin 

Mədəsində gətirdiyi toxumudu. 

Gülü ağac olmaq arzusu soldurur 

Bizi Tanrı olmaq iddiası öldürür. 

Ağaclar Tanrının özünə bağışladığı nəhəng güllərdi. 

Vaxt vardı, ümidsizliyim də 

mənə yaşamaq üçün ümid verərdi. 

Doktor, geri dönmək, yenidən gil, palçıq olmaq istəmirəm 

Məni elə sev ki, yenidən palçıq yox, 

biryolluq yox olum. 

Aç qolundakı saatı, doktor, gözəlliyini zamana qısqanıram. 

Biz ayrı-ayrılıqda o qədər xoşbəxtik ki, 

Bir yerdə olanda bir az da bədbəxt olmaq istəyirik. 

Doktor, məni unutsan, elə unut ki, 

Səndən sonra heç kimin yadına düşməyim.

Birinci qadının ikinci yarısına

Yağışları yağdığına utandıra bilməyəcəksənsə,

Ağlama!

Ölmüş sözləri dirildə bilməyəcəksənsə,

Danışma!

İnsanın tərkibində göz yaşı olmasaydı,

Gözləri də olmayacaqdı.

Bax, məsələn, mən,

Ona görə ağlayıram ki, atamdan ötrü darıxıram.

Qəbrini eşib bir sümüyünü çıxarmaq, 

Və o sümüyə, sadəcə, “ata” demək istəyirəm.

Hisslərim təpəmə güllə dirəyib,

Ayrılıqdan qorxmayan sevginin yerini soruşur.

Sən üzü yalqızlara əsən küləkdən yapış və qaç.

Orda hamıya söylə ki,

Onu öz hissləri öldürdü.

Bütün günahlarını ayrılığın üstünə atan sevgini ifşa et.

Və elə qocal ki,

Bir gün ağlar gözlərini silməyə 

Saçlarından başqa heç nəyin olmasın.

Göz yaşı

Sənin uzaqlığından başqa bir yaxınlığın qoxusu gəlir.

Sənin olmadığın hər yerdə

Mənim sevgimin yuxusu gəlir.

Az qalıb yenidən tək qalmağıma

Ömrümün növbəti "yoxu”su gəlir.

İndi mən elə lal-dinməz gedirəm ki, ustad,

Sağ qalmış canımın sol tərəfinə,

Tanrının yox olmaq ağrısı gəlir.

Sən ki ağlamırsan, ustad

Sənin gözündən 

Dünyanın "niyə"si, "nədən"i, "axı"sı gəlir...

Sevginin əcəli 

ağlaya da bilmirəm daha.

gözlərim buz bağlayıb.

bədənimin buzlaşma dövrü başlayıb.

mən indi, sadəcə, bütün unudulmuş insanların dostuyam.

o insanların ki

hətta indi özüm də onları xatırlamıram.

Soyuq şeir

mənə səndən soyuq dəyib

ağrılarım üşüyür.

qov məni, çıxar özümdən

qoy desinlər, bir kişi var

neçə ildir

öz qəlbində kirayədə yaşayır.

ancaq elə bil, yaşamır,

onun ömrü... belə deyək:

yaşamağa oxşayır.

Ev şeri

Həyat mənə ağlamağı öyrətdi,

mən ona gülməyi.

mən ona yaşamağı öyrətdim,

o, mənə... ölməyi.

İnsan köhnəliyi

evdar olub getmişəm

gün boyunca qırışmış xatirələrimi ütüləmişəm.

və indi bilmişəm:

mənim sevgimin köynəyi

sənin ürəyinin əyninə dar imiş.